Niektóre historie zaczynają się od przypadku, inne - od powołania. W przypadku Pani Anny Krupy od początku było jasne, że jej droga zawodowa będzie związana z dziećmi. „Moja babcia była dyrektorką przedszkola, więc tematy wychowania i edukacji towarzyszyły mi od dziecka. Dzieci zawsze lubiły spędzać ze mną czas, a ja z nimi”.
Ta dziecięca naturalność przerodziła się z czasem w świadomą decyzję o wyborze zawodu. Pani Anna ukończyła liceum o profilu psychologiczno-pedagogicznym, gdzie już wtedy mogła obserwować codzienność placówek przedszkolnych. Praktyki, wyjazdy, kontakt z dziećmi - wszystko to tylko upewniło ją, że jest na właściwej drodze. Po maturze rozpoczęła studia pedagogiczne na Uniwersytecie Śląskim, kończąc je tytułem magistra.
Jeszcze w trakcie nauki, po uzyskaniu licencjatu, trafiła do Przedszkola Integracyjnego Barwny Świat Alter w Rudzie Śląskiej. „To były wakacje, pomyślałam wtedy, że chcę już spróbować pracy z dziećmi i tak się zaczęło. Praca w przedszkolu zdecydowanie była strzałem w dziesiątkę i po ukończeniu magistra Pani Anna wróciła do "Barwnego Świata".
Choć wielu osobom funkcja wicedyrektora kojarzy się głównie z biurem i dokumentacją, u Pani Anny wygląda to inaczej. „Oprócz tego, że jestem wychowawcą grupy przedszkolnej, pełnię też funkcję wicedyrektora. To bardzo płynne - rano jestem na sali z dziećmi, ale jeśli trzeba pomóc dziewczynom z innych grup, wychodzę i działam. Nie da się tego rozdzielić - to jedno, wspólne serce przedszkola”.
Wicedyrektor w jej wydaniu to osoba, która nie tylko nadzoruje, ale też wspiera. Sprawdza scenariusze zajęć, rozpisuje plany pracy, czuwa nad dziennikiem elektronicznym, hospituje zajęcia i doradza nauczycielkom. „Zawsze mogą się do mnie zwrócić. Staram się służyć pomocą i być dla nich wsparciem”.
Pani Anna podkreśla, że ogromne znaczenie mają też relacje z rodzicami. W jej przypadku to jedna z rzeczy, które wyróżniają ją w oczach innych. „Najważniejsze jest pierwsze wrażenie. Staram się być uśmiechnięta, otwarta i serdeczna. Chcę, żeby rodzice czuli, że zawsze mogą na mnie liczyć. Wysłuchać ich, porozmawiać, znaleźć rozwiązanie - to buduje zaufanie”.
Choć w przedszkolu nie brakuje trudnych sytuacji, Pani Anna wierzy, że kluczem jest empatia i rozmowa. Często wychodzi do rodziców z inicjatywą - zagaduje przy odbiorze dzieci, opowiada o ich dniu, dzieli się radościami i drobnymi troskami. „Nie ograniczam kontaktu do zebrań. Chcę, żeby rodzice czuli, że jesteśmy partnerami. Bo przecież mamy ten sam cel - szczęśliwe, bezpieczne dzieci”.
Pomysły, które łączą. Jak zabawa stała się mostem między dziećmi i rodzicami
Kiedy rozmawia się z Panią Anną Krupą, szybko można zauważyć, że za jej działaniami stoi nie tylko doświadczenie, ale i serce. Nie poprzestaje na codziennych obowiązkach nauczyciela i wicedyrektora - stale szuka pomysłów, które angażują dzieci i rodziców.
Jednym z takich pomysłów były wewnętrzne konkursy, które stały się hitem wśród rodzin z jej przedszkola. Choć z pozoru to tylko „listy wyzwań” - letnia, jesienna i adwentowa - w rzeczywistości to coś znacznie więcej. „Chciałam, żeby rodzice spędzili czas z dziećmi, żeby te chwile były naprawdę wspólne” - mówi Pani Anna.
W praktyce wyglądało to tak, że każde dziecko otrzymywało listę zadań dopasowanych do pory roku. Jesienią trzeba było na przykład wspólnie zebrać kolorowe liście, poskakać po kałużach, a nawet ugotować zupę dyniową. Latem - rozbić namiot w ogrodzie czy puszczać latawiec. W okresie zimowym pojawił się kalendarz adwentowy, pełen rodzinnych wyzwań: pieczenie pierników, ozdabianie choinki, wspólne śpiewanie kolęd.
„Chodziło o to, by te aktywności wykonywać razem. Rodzice wrzucali zdjęcia z realizacji zadań na naszą aplikację, a dzieci odhaczały kolejne punkty na swojej liście. To była zabawa, ale też sposób, by przypomnieć o tym, co w relacji z dzieckiem jest najważniejsze - obecność”.
Efekty przerosły oczekiwania. Rodzice z entuzjazmem angażowali się w każde wyzwanie, pytali o kolejne edycje, a wśród zdjęć, które napływały, najwięcej było tych, na których dzieci po prostu śmiały się razem z mamą czy tatą. „To był dla mnie największy sukces” - przyznaje Pani Anna. - „Nie chodziło tylko o rywalizację, ale o wspólne chwile. O to, żeby rodzic znalazł chwilę, zatrzymał się, poszukał sposobu, by być blisko swojego dziecka”.
Choć konkursy miały formę zabawy, Pani Anna zadbała, by każde dziecko poczuło dumę z udziału. Po zakończeniu cyklu uczestnicy otrzymywali dyplomy i drobne upominki. „Nagroda rzeczowa była symboliczna. Najważniejsze było to, że dzieci mogły pokazać: zrobiliśmy to razem”.
@naukaizabawa - Instagram, który inspiruje
Pasja Pani Anny nie kończy się w murach przedszkola. „Nauka i Zabawa” (@naukaizabawa) - tak nazywa swój profil na Instagramie - powstało jeszcze na studiach, zanim oficjalnie rozpoczęła pracę w przedszkolu. Początkowo było to miejsce do zbierania własnych pomysłów i notowania inspiracji: papierowe kubki, talerzyki, samodzielnie wykonane pomoce dydaktyczne. Wszystko, co mogło kiedyś przydać się w pracy z dziećmi, trafiało na profil - i do dziś tam pozostało.
„Chciałam mieć swoją bazę, która będzie przydatna w przyszłości, a przy okazji żeby zostało to gdzieś zapisane w sieci, po prostu dla siebie” - mówi. Kiedy zaczęła pracę w przedszkolu, profil ożył jeszcze bardziej. Pierwsze posty opowiadały o powitalnych medalach dla dzieci, pierwszych spotkaniach z rodzicami, przygotowywanych zajęciach, a później - o codziennych aktywnościach i dekoracjach w przedszkolnym kąciku przyrody.
Z czasem, gdy w social media pojawiły się rolki, Pani Anna zaczęła nagrywać krótkie filmiki z imprez, takich jak Halloween czy Andrzejki, zawsze jednak z zachowaniem zasad ochrony wizerunku dzieci. Instagram stał się miejscem, gdzie nauczyciele i rodzice mogą znaleźć inspiracje do własnych działań - gotowe pomoce, karty pracy, pomysły na zajęcia. Wszystko udostępniane jest za darmo.
„Wiele materiałów w środowisku nauczycielskim jest płatnych. Ja chciałam, żeby te pomysły były dostępne dla każdego, bez żadnych opłat” - podkreśla.
Zajęcia marki Sensoplastyka®
Pani Anna prowadzi w przedszkolu zajęcia marki Sensoplastyka® - to marka zajęć, którą można prowadzić po ukończeniu certyfikowanego kursu. Ich celem jest rozwój kreatywności dzieci poprzez swobodną zabawę produktami spożywczymi, angażując wszystkie zmysły.
Na zajęciach dzieci mają do dyspozycji różne produkty spożywcze o różnej konsystencji, kolorze i smaku. Mogą je dotykać, łączyć ze sobą, smakować, obserwować i dzielić się nimi z innymi. Istotą zajęć jest, aby dzieci miały pełną swobodę - to one decydują, co zrobią z przygotowanymi materiałami. Mogą eksperymentować w dowolny sposób, a kontakt z produktami spożywczymi może odbywać się stopniowo.
Zajęcia marki Sensoplastyka® mają za zadanie rozwijać kreatywność dzieci, wspierać ich rozwój społeczny oraz oswajać z różnymi substancjami i konsystencjami. Dzięki temu dzieci, które mają problemy z jedzeniem lub wrażliwością pokarmową, mają okazję poznawać produkty w formie zabawy, nie są do niczego zmuszane i same decydują, czy dotkną, powąchają czy spróbują danego produktu.
Przykładowo, pomidor może być podany w całości, zmiksowany lub rozgnieciony. Dzieci mają możliwość stopniowego kontaktu z produktem i odkrywania, że jest on jadalny. Ważne jest, aby dzieci same podejmowały decyzje, a nie były zmuszane do próbowania - liczy się ich komfort i własne tempo wchodzenia w kontakt z jedzeniem.
Sensoplastyka®, w takim ujęciu, pozwala dzieciom na bezpieczne i swobodne poznawanie świata poprzez zmysły, rozwijanie kreatywności i kontakt z różnymi produktami spożywczymi w sposób dostosowany do ich indywidualnych potrzeb.
Autorska innowacja edukacyjna „Każdej porze roku dotrzymuję kroku”
Pani Anna opracowała autorską innowację edukacyjną pod nazwą „Każdej porze roku dotrzymuję kroku”. Początkowo wdrożyła ją w swoim przedszkolu, aby sprawdzić, jak dzieci reagują na zaplanowane aktywności oraz czy cała koncepcja będzie miała sens w praktyce. Program ma na celu przede wszystkim uświadomienie dzieciom cykliczności pór roku - wiosny, lata, jesieni i zimy - i pokazanie im, że pory roku powtarzają się w stałym rytmie. Ważnym elementem programu jest nie tylko zdobywanie wiedzy teoretycznej, ale przede wszystkim praktyczne uczestnictwo w charakterystycznych dla każdej pory roku aktywnościach.
Dla każdej pory roku opracowano zestaw zadań, które dzieci mają realizować. We wrześniu dzieci przygotowują bukiety z liści, wykorzystując przy tym dary natury w formie zajęć sensorycznych. W zimie organizowane są aktywności związane ze śniegiem, takie jak malowanie po śniegu czy jego dotykanie, co pozwala dzieciom doświadczyć zimowej pory roku w sposób praktyczny. Latem dzieci mają kontakt z piaskiem, wodą i muszlami, między innymi poprzez tworzenie „lata w słoiku” - w przezroczystym słoiku umieszczają piasek, wodę i muszle, co staje się trwałym symbolem letnich doświadczeń.
Każda aktywność jest starannie dopasowana do charakterystycznych cech danej pory roku i ma za zadanie ułatwić dzieciom kojarzenie pór roku z konkretnymi zmysłowymi doświadczeniami. Pani Anna podkreśla, że ważne jest, aby dzieci nie tylko uczyły się teorii, ale też praktycznie uczestniczyły w działaniach - dotykały, obserwowały, doświadczały w naturalny sposób.
Po sukcesie programu w przedszkolu, Pani Anna zdecydowała się rozszerzyć innowację na szersze grono nauczycieli w całej Polsce. Rozpowszechniła informacje o projekcie na grupach nauczycielskich w mediach społecznościowych i stworzyła zamkniętą grupę na Facebooku, w której uczestnicy mogą śledzić szczegóły realizacji zadań, zadawać pytania i dzielić się efektami pracy.
Innowacja jest całkowicie darmowa dla uczestników. Każdego miesiąca dzieci realizują dwa zadania zgodnie z ustalonym harmonogramem. Nauczyciele dokumentują efekty pracy poprzez zdjęcia, które wklejają w komentarzach do postów na grupie. Na zakończenie całorocznej realizacji innowacji uczestnicy wypełniają ankietę ewaluacyjną i mogą otrzymać dyplom potwierdzający udział w innowacji.
Innowacja pedagogiczna ma również istotny wymiar wychowawczy i rozwojowy. Zajęcia mają na celu oswajanie kontaktu z różnymi materiałami, rozwijanie kreatywności oraz wspieranie bezpiecznego kontaktu z przyrodą i jej darami. Aktywności angażują dzieci w praktyczne doświadczenia, stymulując je wielozmysłowo - poprzez dotyk, obserwację i kontakt z naturalnymi materiałami. W ten sposób dzieci od najmłodszych lat uczą się poznawać i doświadczać świata w sposób twórczy i świadomy.
„Mali Wielcy Bohaterowie” - jak trafiliśmy do Pani Anny
Inicjatywa „Mali Wielcy Bohaterowie” powstała, aby dzielić się z szerszą publicznością historiami wyjątkowych osób związanych z przedszkolami - nauczycieli, którzy swoją pasją i zaangażowaniem inspirują dzieci, rodziców i całą społeczność. Chodzi o pokazywanie, że codzienna praca w przedszkolu może być pełna pomysłów, kreatywności i serca, i że takie historie warto opowiadać dalej.
Pani Anna Krupa została zgłoszona do akcji przez jednego z rodziców z jej przedszkola, którzy chcieli podzielić się tym, jak bardzo jej działania wpływają na dzieci i rodziny. To zgłoszenie pozwoliło pokazać jej codzienną pracę szerszej publiczności - nie po to, by ją nagradzać, ale by inspirować innych nauczycieli i rodziców do kreatywnych działań.
Dzięki akcji „Mali Wielcy Bohaterowie” Pani Anna mogła zaprezentować swoje inicjatywy - rodzinne konkursy, zajęcia sensoryczne czy autorską innowację „Każdej porze roku dotrzymuję kroku” - w kontekście całej swojej pracy, pokazując, że wychowanie przedszkolne to przestrzeń pełna pasji, radości i ciekawych pomysłów. Innowacja stała się mostem między codzienną pracą nauczyciela a społecznością lokalną i szerszym gronem odbiorców, którzy mogą czerpać inspirację z jej doświadczeń.
Historia Pani Anny Krupy pokazuje, że wychowanie przedszkolne to coś więcej niż rutyna - to pasja, codzienna kreatywność i umiejętność budowania mostów między dziećmi a rodzicami. Jej działania - od autorskiej innowacji, przez zajęcia sensoryczne, po aktywność w mediach społecznościowych - pokazują, jak wielowymiarowa może być rola nauczyciela.
To także historia o tym, że edukacja przedszkolna oparta na empatii, zaangażowaniu i współpracy z rodziną daje trwałe efekty w rozwoju dzieci, jednocześnie inspirując innych nauczycieli do podejmowania własnych inicjatyw. Historia Pani Anny pokazuje, że praca z dziećmi może być pełna radości, kreatywności i satysfakcji - jeśli jest realizowana z pasją i sercem.
